Λίστα αντικειμένων
Πώς επιβίωσα από το Άουσβιτς και βρήκα τη δύναμη να ζήσω
Στην ηλικία των ενενήντα έξι ετών, η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Λίλι Έμπερτ έγινε πρωτοσέλιδο όταν ο δισέγγονός της, Ντοβ, χρησιμοποίησε τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης προκειμένου να εντοπίσει τον Αμερικανό στρατιώτη που την απελευθέρωσε το 1945. Στο Άουσβιτς, η Λίλι είχε υποσχεθεί στον εαυτό της πως αν επιβίωνε θα έλεγε στον κόσμο την ιστορία της ζωής της. Και τώρα ήταν η ευκαιρία της. Η ακρίβεια των ημερομηνιών και των γεγονότων στο βιβλίο της, για την περίοδο που πέρασε στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου, ενώνεται με την χορωδία των άλλων φωνών χάρη στις οποίες μπορούμε να πλησιάσουμε την εμπειρία του ανθρώπου σ’ έναν κόσμο απόλυτης απανθρωποποίησης
Γράφοντας αυτό το βιβλίο μαζί με τον δισέγγονό της, Ντοβ Φόρμαν, η Λίλι άναψε το δικό της κερί και αναγνώρισε την επιτακτική ανάγκη να μεταλαμπαδευτεί το φως του αλλά και η ευθύνη μνήμης, από τη μια γενιά στην άλλη.
Στο βιβλίο Η Υπόσχεση της Λίλι γράφει για τα ευτυχισμένα παιδικά της χρόνια στην Ουγγαρία, για τον θάνατο της μητέρας της και των δύο μικρότερων αδελφιών της με το που έφτασαν στο Άουσβιτς το 1944, αλλά και την αποφασιστικότητά της να κρατήσει ζωντανές τις δύο αδελφές που της είχαν απομείνει. Περιγράφει τις απάνθρωπες συνθήκες του στρατοπέδου και τις μικρές πράξεις αψηφισιάς που τη γέμισαν δύναμη.
Κουβαλώντας μονίμως μέσα της την οδύνη του παρελθόντος, βρήκε τη δύναμη να φτιάξει από την αρχή μια νέα ζωή και να αποκαλύψει τα όσα βίωσε με την ελπίδα να μη συμβεί ποτέ ξανά τέτοιο κακό σε κανέναν άνθρωπο.
Στην ηλικία των ενενήντα έξι ετών, η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Λίλι Έμπερτ έγινε πρωτοσέλιδο όταν ο δισέγγονός της, Ντοβ, χρησιμοποίησε τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης προκειμένου να εντοπίσει τον Αμερικανό στρατιώτη που την απελευθέρωσε το 1945. Στο Άουσβιτς, η Λίλι είχε υποσχεθεί στον εαυτό της πως αν επιβίωνε θα έλεγε στον κόσμο την ιστορία της ζωής της. Και τώρα ήταν η ευκαιρία της. Η ακρίβεια των ημερομηνιών και των γεγονότων στο βιβλίο της, για την περίοδο που πέρασε στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου, ενώνεται με την χορωδία των άλλων φωνών χάρη στις οποίες μπορούμε να πλησιάσουμε την εμπειρία του ανθρώπου σ’ έναν κόσμο απόλυτης απανθρωποποίησης
Γράφοντας αυτό το βιβλίο μαζί με τον δισέγγονό της, Ντοβ Φόρμαν, η Λίλι άναψε το δικό της κερί και αναγνώρισε την επιτακτική ανάγκη να μεταλαμπαδευτεί το φως του αλλά και η ευθύνη μνήμης, από τη μια γενιά στην άλλη.
Στο βιβλίο Η Υπόσχεση της Λίλι γράφει για τα ευτυχισμένα παιδικά της χρόνια στην Ουγγαρία, για τον θάνατο της μητέρας της και των δύο μικρότερων αδελφιών της με το που έφτασαν στο Άουσβιτς το 1944, αλλά και την αποφασιστικότητά της να κρατήσει ζωντανές τις δύο αδελφές που της είχαν απομείνει. Περιγράφει τις απάνθρωπες συνθήκες του στρατοπέδου και τις μικρές πράξεις αψηφισιάς που τη γέμισαν δύναμη.
Κουβαλώντας μονίμως μέσα της την οδύνη του παρελθόντος, βρήκε τη δύναμη να φτιάξει από την αρχή μια νέα ζωή και να αποκαλύψει τα όσα βίωσε με την ελπίδα να μη συμβεί ποτέ ξανά τέτοιο κακό σε κανέναν άνθρωπο.
