ΤΙΡΚΟΥΑΖ
Υπάρχει το άσπρο. Υπάρχει το μαύρο. Κι ανάμεσά τους το τιρκουάζ. Το δαχτυλίδι που είχε επιλέξει ο Στέφανος να χαρίσει και στις τρεις αδελφές. Στη δύστροπη Ερατώ, στη δυναμική Κλέλια, στην ντελικάτη Μάιρα, τα κορίτσια του. Είχε τον τρόπο του με τις γυναίκες ο Στέφανος. Τις έκανε να νιώθουν όμορφα, να αισθάνονται μοναδικές.
Τη μία την παντρεύτηκε.
Την άλλη την ερωτεύτηκε.
Την τρίτη τη βίασε.
Το τιρκουάζ, ένα λαμπερό χρώμα που συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Το τιρκουάζ, ένα σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής. Γιατί η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Γιατί κάθε ιστορία κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια. Άλλωστε, από το μεθύσι του έρωτα δεν είναι καμωμένη η ευτυχία;

ΟΛΑ ΟΣΑ ΨΙΘΥΡΙΣΑΜΕ
Η Ερατώ ζει μια συγκαταβατική ζωή, μια ζωή που της έδειξε το σκληρό της πρόσωπο από πολύ νωρίς. «Ψυχρή σύζυγο και αδιάφορη μητέρα» θα τη χαρακτήριζαν οι περισσότεροι, όμως η αλήθεια απέχει πολύ. Για τον άντρα της τον Αλέξανδρο νιώθει απέραντη ευγνωμοσύνη, καθώς εκείνος ήταν που την έσωσε από τη βίαιη και καταπιεστική θεία της, με την οποία ζούσε από τότε που έχασε τους γονείς της. Όμως, δεν μπορεί να νιώσει αγάπη – ούτε για εκείνον, ούτε και για την κόρη τους, ούτε καν για τον ίδιο της τον εαυτό.
Μέσα της, όμως, σιγοκαίει μια φωτιά, που θα φουντώσει μόλις γνωρίσει τον Παύλο. Αυτός ο άντρας, ο οποίος σύντομα θα παντρευτεί την αδελφή του Αλέξανδρου, θα της ξυπνήσει πρωτόγνωρα συναισθήματα και την άσβεστη επιθυμία να πάρει για πρώτη φορά τη ζωή της στα χέρια της – με κίνδυνο να σκορπίσει αβάσταχτο πόνο γύρω της.
Τι θα επιλέξει τελικά η Ερατώ; Θα παραδοθεί στη μαγεία του έρωτα και της αγάπης ή θα συνεχίσει να ζει μια ζωή φοβισμένη και κενή από κάθε συναίσθημα και απόλαυση;