Να θυμόμαστε τα όμορφα πράγματα…

Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, ο Ιζούμι επισκέπτεται τη μητέρα του, τη Γιούρικο, αλλά εκείνη λείπει από το σπίτι. Τη βρίσκει χαμένη και αποπροσανατολισμένη σε μια κούνια στο κοντινό πάρκο. Αυτό είναι το πρώτο σημάδι της ασθένειας που την κατατρώει: μερικούς μήνες αργότερα μαθαίνει ότι πάσχει από αλτσχάιμερ.

Καθώς οι θύμησες της Γιούρικο ξεθωριάζουν, οι παιδικές αναμνήσεις του Ιζούμι ζωντανεύουν. Φροντίζοντας τη μητέρα του –τη στιγμή που ο ίδιος ετοιμάζεται να γίνει πατέρας–, προσπαθεί να καταλάβει τι τους απομάκρυνε στο πέρασμα του χρόνου και αναρωτιέται για το νόημα της σχέσης τους. Και κάπως έτσι ανακαλύπτει ξανά τα όμορφα πράγματα που τους απομένουν…