Ο, συνταξιούχος πλέον, Νικάσιο επισκέπτεται τον εγγονό του κάθε Πέµπτη στο νεκροταφείο της Ορτουέγια. Είναι ένα από τα πολλά παιδιά που έχασαν τη ζωή τους από έκρηξη αερίου σε σχολείο της µικρής αυτής πόλης, ένα δυστύχηµα που συγκλόνισε τη Χώρα των Βάσκων και ολόκληρη την Ισπανία το 1980. Μέσα από τις περιπέτειες του παππού, που αναδεικνύεται εξελικτικά σε συγκλονιστική µορφή, µέσα από τη µαρτυρία της µητέρας πολλά χρόνια αργότερα, µέσα από το χρονικό όσων συνέβησαν στην οικογένεια, παρακολουθούµε πώς άλλαξε τους ανθρώπους η συνταρακτική τραγωδία, πώς έφερε στο φως απρόσµενες πτυχές, ανατρέποντας τα πάντα πέρα ως πέρα. Παραδοµένος στην εκπληκτική µαεστρία του Αραµπούρου, ο αναγνώστης βυθίζεται σε µια ιστορία απροσδόκητων συναισθηµάτων, µια ψυχολογική και λογοτεχνική εξερεύνηση µε κοφτερό νυστέρι, καθηλωµένος από την πορεία της ζωής των πρωταγωνιστών, σ’ ένα µυθιστόρηµα εξαιρετικής συναισθηµατικής πυκνότητας, που διαβάζεται ξανά και ξανά, µέχρι την τελευταία αράδα.