Καλλιτέχνες

Αν η ζωή της Στάμου γινόταν σενάριο ή κινηματογραφική ταινία, σίγουρα θα ήταν μια επική ταινία, με ένα μέρος από λυρικά τραγούδια. Η Μικρασιατική Εκστρατεία με τις συνέπειές της (ορφανοτροφεία, ανεργία, υποαπασχόληση, φτώχεια, αλλά κι αστικοποίηση του ελληνικού τοπίου), η Κατοχή, με το θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού της, με τη μαύρη αγορά που έκανε η μάνα της κι ο εραστής της μάνας της, η μετεμφυλιακή Ελλάδα, την οποία παρασιωπά η φοβισμένη Στάμου, αλλά που υπήρχε, και στην οποία η τραγουδίστριά μας έκανε αστραπιαίες περιοδείες, το πνεύμα αντικομμουνιστικής καχυποψίας και καταπίεσης της δικτατορίας, τα ταξίδια της στις πέντε ηπείρους και σε όλες τις θάλασσες, που φέρνουνε στο προσκήνιο τις ελληνικές παροικίες του εξωτερικού, τα πανηγύρια, τα κέντρα, τα παρασκήνια της δισκογραφίας, συνθέτουν πολυάνθρωπα και πολύβουα σκηνικά μιας επικής και πολυεπίπεδης αφήγησης. Για άλλη μια φορά, με επίκεντρο μια περιπλανώμενη τραγουδίστρια, το αστικο-λαϊκό τραγούδι μπορεί να γίνει εργαλείο κατανόησης του κόσμου μας…