Ελληνική Ποίηση

ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ ΒΛΕΜΜΑ

Το βλέμμα του Δημήτρη
έχει κάτι από τα χρώματα του πίνακα του Ντε Κίρικο
«Το αίνιγμα ενός φθινοπωρινού απογεύματος»,
χτυπώντας φιλικά στον ώμο τη μοναξιά του
πάνω που ατενίζει το νησί του από τα πέρατα του κόσμου
σαν ρόλος ραψωδίας.
Δεν είναι η νοσταλγία του χθες που ανοίγει τα πανιά του,
γιατί δεν είναι αυτός που ήταν χθες.
Είναι η Αλήθεια του που πλέον γλιστράει στο κύμα,
διότι οι θεοί για να το επιτρέψουν
απαίτησαν να θυσιάσει το πιο πολύτιμό του, το εγώ του.