Ελληνική Ποίηση

Έρωτας, ο εύφλεκτος.
Δύο "ε" μαζί.
Σχέση ετερόρρυθμη, ευθύνη περιορισμένη. Κι η γνώμη σου, επίσης.
Εγωιστής. Ορμητικός. Ανεξέλεγκτος. Λεηλάτης.
Νόμιζες πως θα τη βγάλεις καθαρή;
Σε διάλεξε. Τώρα, καλά ξεμπερδέματα!
Εγώ θα πω πως δεν γινόταν αλλιώς...
Εσύ;



Η Νάσια Ανδριοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα, ένα πρωινό του Μάρτη του 1978, μια μέρα πριν γεμίσει το φεγγάρι. Το κλάμα της μπερδεύτηκε με τους ήχους των ABBA που μεσουρανούσαν στα charts "Take a chance on me". Ίσως τότε ήταν που τη διάλεξαν οι λέξεις και γίναν συντροφιά στις διαδρομές της. Σχολείο, αθλητισμός, απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα μουσική, τραγούδι, στιχουργική, ποίηση. Ρεαλισμός και τέχνες διεκδικούσαν το χώρο τους. Διχασμός. Στα είκοσι πέντε ήρθε στην Αθήνα, με μια βαλίτσα, για να "κάνει καριέρα". Ο ρεαλισμός επικράτησε. Και τα έκανε όλα σωστά. Με τη σειρά. Σήμερα κατέχει θέση ευθύνης σε πολυεθνική εταιρεία. Έγιναν όλα ακριβώς όπως "έπρεπε". Ώσπου μια μέρα...
Ώσπου μια μέρα, οι λέξεις στα "σωστά" επαναστάτησαν. Χρόνια κρυμμένες στο σεντούκι της ψυχής, αξίωσαν να βγουν να δροσιστούν κάτω από ένα φουντωτό αρμυρίκι. Με τσιγάρο και καφέ. Ήταν μια μέρα καυτή, από εκείνες που λιώνουν τις πέτρες και τις καρδιές.
Κάπως έτσι, γεννήθηκαν "τα εύφλεκτα"...

Ελένη Βογιατζή