Η αγάπη έχει καρδιά, έχει και χέρια.
Ο κυρ Αργύρης ταΐζει μερικές αδέσποτες γατούλες, ενώ οι περαστικοί τούς μοιράζουν χάδια κι αγκαλιές. Κάποια μέρα όμως οι ψιψίνες εξαφανίζονται.Τις μάζεψε άραγε κανείς; Πού βρίσκονται; Κι αυτό το «καφέ με γάτες» πώς ξεφύτρωσε από το πουθενά;
Ιδέες/Αξίες/Συναισθήματα του βιβλίου: Αδέσποτα | Άνθρωποι και ζώα | Καλοσύνη | Κοινωνική ευαισθησία | Συνεργασία