Σήμερα είναι Κυριακή και έχουμε πάει σ ένα εστιατόριο. Όλοι τρώνε χαρούμενοι. Εγώ έχω μία μπουκιά στο στόμα μου, όμως δεν τη μασάω, δεν την καταπίνω αλλά και ούτε τη φτύνω. "Ροδούλα, τι πείσμα είναι πια αυτό;" λέει ο μπαμπάς. "Δεν ήρθαμε στο εστιατόριο για να φας γαριδάκια..." Εγώ δεν απαντώ. Πώς να μιλήσω έτσι μπουκωμένη που είμαι;