Έλληνες Συγγραφείς

Ο Ελληνισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια εξόχως επιθετική Τουρκία που διεκδικεί έμπρακτα και εμμονικά ελληνικά νησιά -και όχι μόνο θαλάσσιες «Γαλάζιες Πατρίδες». Γι' αυτό έχει άμεση ανάγκη από μια νέα, φιλόδοξη, διεκδικητική και αποτελεσματική στρατηγική που να διαρρηγνύει το ψευτοδίλημμα «διάλογος ή πόλεμος». Αυτήν ακριβώς τη διαφορετική στρατηγική επιχειρεί να θέσει στον δημόσιο διάλογο το παρόν βιβλίο.
Η εκθετική διεύρυνση του τουρκικού αναθεωρητισμού συνόρων, της επιθετικότητας και της στρατιωτικής ισχυροποίησης της γείτονος, υποβαθμίζεται δυστυχώς μέσα από καθησυχαστικά αφηγήματα, τα οποία αποδίδουν τις τουρκικές απειλές και διεκδικήσεις «σε εσωτερική κατανάλωση» και τροφοδοτούν αστήρικτες ψευδαισθήσεις πως με τον τρέχοντα διάλογο η Τουρκία είτε από μόνη της, είτε υπό διεθνή πίεση, ή με βάση το διεθνές δίκαιο, θα παραιτηθεί από τις παράλογες αξιώσεις της. Συνεπώς συσκοτίζεται η γιγάντωση της απειλής, όπως και η αποτυχία της ακολουθούμενης αποτρεπτικής στρατηγικής, καθώς μέχρι σήμερα ουδόλως απέτρεψε ή συρρίκνωσε τις αναθεωρητικές απαιτήσεις της Τουρκίας -αντίθετα, αυτές καθημερινά διευρύνονται. Το αποτέλεσμα είναι να εμπεδώνεται στο πολιτικό σύστημα και στην ελληνική κοινωνία, μια ανησυχητική άγνοια κινδύνου.
Δεδομένου ότι η ακολουθούμενη στρατηγική δεν ακυρώνει τις διεκδικήσεις και την επιθετικότητα της Άγκυρας (αυτή είναι άλλωστε η αποστολή της), απαιτείται να αναθεωρηθεί ή και να αντικατασταθεί από μια νέα προσέγγιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού. Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται μια κριτική αξιολόγηση της μέχρι σήμερα πορείας μας, αλλά και η σκιαγράφηση μιας άλλης εθνικής στρατηγικής η οποία συνδυάζει τη διεκδικητικότητα με τη σύνεση, μοχλεύοντας «έξυπνα» και συνεκτικά όλα τα διπλωματικά, ευρωπαϊκά, συμμαχικά και στρατιωτικά εργαλεία του Ελληνισμού, με στόχο μια εθνικά επικερδή εξομάλυνση.