Έλληνες Συγγραφείς

Τον Νοέµβριο του 1933, η αστυνοµία εισβάλλει σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας και προχωρά σε κατάσχεση της έκδοσης ενός συγγραφικού έργου που είχε κυκλοφορήσει λίγες ηµέρες νωρίτερα. Είχε προηγηθεί σχετική καταγγελία της Ιεράς Συνόδου, που απαιτούσε την απόλυτη απαγόρευση του βιβλίου.
Η αληθινή ιστορία της Εκκλησίας του Κώστα Απέκα αποτελεί την πρώτη απόπειρα να γραφτεί µια κριτική ιστορία της Ελλαδικής Εκκλησίας, µέσα από ένα µαρξιστικό πρίσµα. Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, αντανακλά το αντικληρικό κλίµα του Μεσοπολέµου, που σε µεγάλο βαθµό εκφράζεται µέσω ενός πρωτοφανούς, για τα δεδοµένα της ελληνικής κοινωνίας, λαϊκού αντικληρικαλισµού.
Πιάνοντας το νήµα από τη µεγάλη παράδοση του Νεοελληνικού Διαφωτισµού, ο Απέκας παρουσιάζει τον εκµεταλλευτικό χαρακτήρα της Εκκλησίας και τα συµφέροντα που αυτή εκπροσωπεί, αναλύοντας τον ρόλο της στο βυζαντινό και κυρίως στο οθωµανικό κράτος. Περιγράφει την πολιτική και ιδεολογική της αµφισβήτηση από τους φιλελεύθερους ριζοσπάστες διαφωτιστές κατά την Ελληνική Επανάσταση και αναδεικνύει τον νέο της ρόλο, αµέσως µετά τη δηµιουργία του νέου ελληνικού κράτους, ως ένας ιδεολογικός µηχανισµός της νέας κυρίαρχης αστικής τάξης, καθώς αυτή ξεκίνησε να συντηρητικοποιείται και να συµβιβάζεται µε τα προεπαναστατικά κυρίαρχα στοιχεία.