Ελληνικό Θέατρο

Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος είναι άνθρωπος του θεάτρου. Από το κέντρο της Αθήνας διευθύνει το Θέατρο Άττις, ενώ οργανώνει ένα δίκτυο παραστάσεων στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία. Σαν το λιόδεντρο η τη δρυ, οι ρίζες του πηγαίνουν βαθιά και τα κλαδιά του απλώνονται μακριά. [...] Η φιλοσοφία του Θεόδωρου Τερζόπουλου διαθέτει βάθος και σαφήνεια. Προτεραιότητά του είναι η σκηνοθεσία των μεγάλων Ελλήνων κλασικών. Όμως συχνά ανεβάζει και σύγχρονους συγγραφείς στους οποίους διακρίνει ένα ενδιαφέρον για την τραγική διάσταση του νεωτερικού ανθρώπου. [...]
Οι μέθοδοι εργασίας που ακολουθεί είναι ολωσδιόλου δικές του επειδή και η αντίληψή του για το θέατρο είναι μοναδική : Ο Τερζόπουλος δεν πορεύεται με γνώμονα τη θεωρία, αλλά σύμφωνα με το ένστικτο και την πρακτική. Οι θεωρίες του λειτουργούν έμμεσα, είναι εύκαμπτες, ανοιχτές στην αναπροσαρμογή και στην αλλαγή. [...]

Σχεδόν από σύμπτωση βρέθηκα προσκεκλημένη στο διεθνές φεστιβάλ σύγχρονου θεάτρου των Δελφών το 2004. Κατά γενική ομολογία, η σύμπτωση ενεργεί πάντα σωστά. [...] Έχω ένα πάθος για την Ελλάδα. Κυρίως έναν προβληματισμό, που σπανίως συνδέεται άμεσα με την οικογενειακή μου ιστορία. Με γοητεύει απεριόριστα η υλικότητα της χώρας αυτής. Η γήινη πλευρά της, η φυσική παρουσία της, η ακραία ιδιαιτερότητα του φωτός της, της πέτρας της, και η αδιάκοπη παρουσία, η επιμονή της θάλασσας, που η αλμύρα της μένει στο στόμα μου.

Η Ετέλ Αντνάν έχει στενή σχέση με το σύγχρονο θέατρο. Έχει συνεργαστεί σε κείμενα με τον Bob Wilson και τον Heiner Muller και έχει στενή συνεργασία με τον Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, όπου έχουν παρασταθεί κείμενά της.

Το παρόν τομίδιο συγκεντρώνει δύο κείμενα: Ένα σπουδαίο θεατρολογικό κείμενο, που πρωτοδημοσιεύτηκε στη Γερμανία, για τον "ελληνικό" κόσμο του Θ. Τερζόπουλου και τη σχέση του με την αρχαία τραγωδία · και ένα για την επιστροφή της στην Ελλάδα και τις εμπειρίες της στους Δελφούς και στο Κιάτο, όπου ανακάλυψε ξανά τη μητρική της γλώσσα, το ελληνικό τοπίο, τους ιερούς τόπο