Φιλοσοφία

Λίγα χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του “Περί ψυχής” -ενός από τα σημαντικότερα έργα του μεγάλου φιλοσόφου Αριστοτέλη- και τις αλλεπάλληλες επανεκδόσεις που έφερε η εξαιρετική αποδοχή και ζήτηση που είχε από τους πολυάριθμους αναγνώστες του, οι Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ με μεγάλη ικανοποίηση και χαρά προχωρούμε σε μια πλήρως ανανεωμένη και άρτια από κάθε άποψη έκδοση του έργου.
Η εξολοκλήρου νέα, εκτενέστατη και πλήρως τεκμηριωμένη Εισαγωγή που προτάσσεται του κειμένου και της μετάφρασης και ο εμπλουτισμός με πολύ περισσότερες σημειώσεις και σχόλια -φιλοσοφικά, ερμηνευτικά, πραγματολογικά, φιλολογικά- αναβαθμίζουν και ολοκληρώνουν τον τόμο από κάθε άποψη, ώστε το ευρύ αλλά και το ειδικό κοινό να μπορεί τώρα ακόμη πιο εύκολα να προσεγγίσει τη σκέψη του Σταγειρίτη φιλοσόφου, να εμβαθύνει στις δύσκολες φιλοσοφικές έννοιες και στις προτεινόμενες ερμηνείες, να ανατρέξει στις σημειώσεις και τα σχόλια που ακολουθούν το κείμενο, να διευκολυνθεί στην κατανόηση, να εμπλουτίσει τις γνώσεις του και να αναπτύξει τη δική του σκέψη και στοχασμό.
Με το “Περί Ψυχής” του Αριστοτέλη η Ψυχολογία γίνεται για πρώτη φορά αυτοτελής επιστήμη και αναλύονται οι ψυχικές λειτουργίες, σε μεγάλο βαθμό από άποψη φυσική και βιολογική -ως η αρχή όσων έχουν κίνηση και ζωή- με στόχο να διερευνηθεί η ουσία της και όσα συμβαίνουν σ’ αυτήν, και με την πεποίθηση ότι μια τέτοια γνώση συμβάλλει τα μέγιστα στην κατανόηση της αλήθειας. Το εξαιρετικά δύσκολο αυτό θέμα, που δεν έπαυσε και θα συνεχίσει να απασχολεί φιλοσόφους και επιστήμονες μέχρι σήμερα, αναλύεται σε μια σειρά προβλημάτων -όπως: τι είναι η ψυχή, ποια είναι η καταλληλότερη μέθοδος έρευνάς της, ποια είναι η σχέση της με το σώμα, ποιες είναι οι ιδιότητες και οι εκδηλώσεις της, αν είναι ενιαία ή έχει μέρη, αν υπάρχει ανεξάρτητα από το σώμα, πώς λειτουργούν οι πέντε αισθήσεις και ο κοινός λόγος, το ζήτημα της αλήθειας και του ψεύδους, πώς συγκροτεί ο νους τις γενικές έννοιες.
Η διδάκτωρ κ. Αλεξία Ντότσικα ολοκληρώνει και μας παρουσιάζει με αυτή τη δημοσίευση μια πολύχρονη και διεξοδική έρευνα πάνω στον Αριστοτέλη και ειδικά στο “Περί Ψυχής”, την οποία συμπληρώνει με εκτεταμένα σχόλια, ευρετήριο ονομάτων και εννοιών, καθώς και μια εκτενή και πλούσια βιβλιογραφία, που ακολουθούν μετά το κείμενο και τη μετάφραση.